Een blaasontsteking is een veelvoorkomende infectie die vaak gepaard gaat met een grotere aandrang om te plassen, pijnlijk en frequent urineren, lage rugpijn en troebele urine. Traditioneel worden blaasontstekingen behandeld met medicatie, zoals antibiotica. Er zijn echter ook heel wat alternatieve & natuurlijkere middelen op de markt die steun kunnen bieden, zoals cranberry(sap), lactobacillen, groene thee en D-mannose.
Een blaasontsteking wordt meestal veroorzaakt door bacteriën die de urinewegen binnendringen en zich vermenigvuldigen in de blaas. De meest voorkomende boosdoener is de bacterie Escherichia coli (E. coli), die van nature in de darmen leeft. Bij vrouwen is de urinebuis korter dan bij mannen, waardoor bacteriën gemakkelijker toegang hebben tot de blaas. Bovendien bevindt de opening van de urinebuis zich dichter bij de anus, waardoor het risico op een bacteriële besmetting verder wordt vergroot. Seksuele activiteit kan ook een risicofactor zijn, omdat de wrijving en druk tijdens de geslachtsgemeenschap bacteriën in de urethra kunnen duwen. Andere factoren die het risico op een blaasontsteking verhogen zijn: een verzwakt immuunsysteem, hormonale veranderingen, onvoldoende hydratatie en het overdreven lang inhouden van de urine. 
Hoe ontstaat een blaasontsteking?
Het probleem met antibiotica
Hoewel antibiotica een blaasontsteking vaak snel kan verhelpen, zijn er toch enkele belangrijke problemen die zich voordoen, zeker bij herhaald gebruik:
1. Antibiotica doden ook de gezonde bacteriën in het vaginaal microbioom, die als natuurlijke bescherming dienen tegen vaginale schimmels of bacteriële vaginose.
2. Antibiotica bieden geen bescherming tegen een volgende infectie, waardoor de blaasontsteking vaak snel terug keert.
3. Herhaald antibiotica gebruik kan resistentie veroorzaken, waardoor toekomstige blaasontstekingen nog hardnekkiger kunnen worden en ook antibiotica niet meer kan helpen wanneer het echt nodig blijkt.
Alternatieve remedies tegen een blaasontsteking
Aangezien antibiotica op lange termijn dus geen oplossing bieden om vrouwen van terugkerende blaasontstekingen af te helpen, is het raadzaam om te kijken welke natuurlijkere alternatieven er beschikbaar zijn om het lichaam hier beter tegen te wapenen.
Een van de meest bekende alternatieve remedies voor een blaasontsteking is het gebruik van cranberry’s (of veenbessen), in de vorm van sap of suppletie. Cranberry's bevatten specifieke antioxidanten, proanthocyanidinen (PAC’s), die de hechting van bacteriën aan de blaaswand kunnen voorkomen. Dit kan de groei en verspreiding van de infectie verminderen. Studies hebben aangetoond dat het dagelijks consumeren van cranberrysap, of het nemen van cranberry-supplementen, kan helpen bij het voorkomen van terugkerende blaasontstekingen. Het is echter belangrijk op te merken dat cranberry’s alleen mogelijk niet voldoende zijn bij het behandelen van een actieve blaasontsteking.
De anti-adhesie werking van cranberrysap
D-mannose
E. coli bacteriën, die meer dan 90% van de blaasontstekingen veroorzaken, bevatten verschillende soorten tentakels om zich vast te hechten aan de blaaswand. Terwijl de ene soort (P fimbriae) geblokkeerd kan worden met de PAC’s uit de veenbes, kan de andere soort (type 1 fimbriae) D-mannose binden, waardoor de aanhechting van E. coli bacteriën efficiënt kan worden verminderd.
D-mannose is een natuurlijk voorkomende suiker die in kleine hoeveelheden in fruit (waaronder ook cranberry’s) wordt aangetroffen. In tegenstelling tot gewone suikers, heeft het echter geen invloed op de glucosespiegel in het bloed. D-mannose wordt na opname onveranderd via de nieren en de urinewegen uitgeplast. Omdat het zich in de urine aan de bacteriën bindt, worden ze gemakkelijker uit het lichaam gespoeld.
Omwille van deze reinigende functies wordt D-mannose vaak samen met veenbessen ingezet als een aanvullende behandeling, voor het verminderen van de symptomen en het voorkomen van terugkerende blaasontstekingen.
Groene thee als ontstekingsremmer
Groene thee bevat specifieke antioxidanten en heeft ontstekingsremmende en antimicrobiële eigenschappen die kunnen bijdragen aan het bestrijden van urineweginfecties. EGCG’s in groene thee kunnen namelijk interfereren met de biofilm vorming van E. coli bacteriën, waardoor deze minder goed groeien en beter toegankelijk zijn voor de inwerking van D-mannose en veenbessen.
Een andere preventieve benadering bij blaasontstekingen is het gebruik van probiotica in de vorm van lactobacillen. Deze gunstige bacteriën komen van nature voor in ons lichaam, met name in de darmen en urinewegen. Door hun anti-microbiële werking vormen ze een natuurlijk beschermingsmechanisme tegen bacteriële ontstekingen van de blaas en de vagina. Er bestaan heel wat verschillende soorten lactobacillen, maar de belangrijkste stam voor een gezond vaginaal microbioom is de Lactobacillus crispatus. Verschillende studies hebben reeds aangetoond dat deze stam garant staat voor een stabiel microbioom, dat de beste bescherming biedt tegen infecties.
Lactobacillen om het microbioom te herstellen
Conclusie
Kortom, hoewel antibiotica vaak als standaardbehandeling gebruikt wordt bij blaasontstekingen, zijn er ook tal van natuurlijke stoffen die het overwegen waard zijn. Cranberry’s, lactobacillen, groene thee en D-mannose zijn enkele van deze interessante opties die kunnen helpen bij het aanpakken van de symptomen en het voorkomen van terugkerende blaasontstekingen.
Bovendien hebben deze natuurlijke stoffen als voordeel dat ze het lichaam versterken en geen resistentie of gewenning veroorzaken.
Het is echter belangrijk om altijd professioneel advies in te winnen en de juiste diagnose te krijgen voordat je een alternatieve behandeling probeert. Spreek hier dus zeker over met je arts of apotheker!